Τρίτη 16 Απριλίου 2013

Η Χρυσή Αυγή πουλάει εκδούλευση στους εφοπλιστές

Διαβάζοντας κανείς τα εκτενή αποσπάσματα που παρατίθενται σε διπλανή στήλη δίχως τις υπογραφές, εύκολα θα κατέληγε στο συμπέρασμα πως πρόκειται για διαφορετικές τοποθετήσεις από την Ένωση Εφοπλιστών και το ΣΕΕΝ. Είναι πράγματι αξιοθαύμαστη η ευφράδεια και η στιβαρή γραμμή των βουλευτών της Χρυσής Αυγής όταν πρόκειται για ζητήματα που αφορούν τον εφοπλισμό και τα προνόμιά του.
Το πρόσφατο δημοσίευμα του Guardian την 1 Απριλίου με τίτλο «Η νεοναζιστική Χρυσή Αυγή γίνεται παγκόσμια με πολιτικές φιλοδοξίες» επαναφέρει στη δημοσιότητα ένα κοινό μυστικό, που κρύβεται μεταξύ των γραφείων της Χρυσής Αυγής, των σκοτεινών δρόμων της παρανομίας και των εφοπλιστικών εταιρειών στον Πειραιά. Η ομάδα της οποίας το έμβλημα θυμίζει τη σβάστικα και τα μέλη της χαιρετούν ναζιστικά (…) εν μέσω φημών για στήριξη από εφοπλιστές έχει καταφέρει να ανοίξει γραφεία σε όλη την Ελλάδα” γράφει η εφημερίδα. Σίγουρα δεν πέφτουμε από τα σύννεφα. Η δημοσιότητα που πήρε το θέμα εξαιτίας του μεγέθους και του κύρους της εφημερίδας προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση του γ.γ. της Χρυσής Αυγής, ο οποίος έκανε λόγο για «Βρετανούς λασπολόγους» που κατασυκοφαντούν το κόμμα του.

Τα «καθαρά χέρια»
Έστω λοιπόν ότι τα χέρια των βουλευτών της Χρυσής Αυγής είναι καθαρά (κι ας χαιρετούν ναζιστικά, όπως θα έλεγε και ο Μιχαλολιάκος). Πώς όμως εξηγείται η τόσο συνεπής προάσπιση των εφοπλιστικών συμφερόντων και μάλιστα με τον πιο επίσημο τρόπο, με δημόσιες τοποθετήσεις στη Βουλή; Δύο απαντήσεις θα μπορούσαν να δοθούν αθώα: Είτε πρόκειται για παρανόηση των βουλευτών της Χ.Α. (όπως «παρανόησαν» την υπερψήφιση της πώλησης των νησιών σε ιδιώτες) είτε θέλουν την ελληνική σημαία στα πλοία λόγω εθνικής υπερηφάνειας και πατριωτισμού. Η απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα, όμως, δεν μπορεί να είναι τόσο απλοϊκή.
Ακόμη κι αν η «θερμή» σχέση εφοπλιστών με τη νεοναζιστική Χρυσή Αυγή είναι φήμη, οι επίσημες πολιτικές τοποθετήσεις και θέσεις τους αφορούν συγκεκριμένους τομείς της ναυτιλιακής αγοράς. Η διαμαρτυρία του Ηλία Παναγιώταρου για την έκτακτη διετή φορολόγηση των εφοπλιστών και η πρότασή του για νέες επιδοτήσεις με αντάλλαγμα μερικές θέσεις εργασίας Ελλήνων ναυτικών (με μισθούς Φιλιππίνων βέβαια) αντικατοπτρίζει με τον πιο γλαφυρό τρόπο τα αιτήματα των Ελλήνων εφοπλιστών. Συγκεκριμένα, η θέση του βουλευτή της Χρυσής Αυγής τον περασμένο Νοέμβριο κατά της φορολόγησης του εφοπλιστικού κεφαλαίου αφορά την ποντοπόρο ναυτιλία. Το κομμάτι εκείνο δηλαδή του εφοπλιστικού κεφαλαίου που επένδυσε πάνω από 3,1 δισ. δολάρια για αγορές και ναυπηγήσεις πλοίων. Την πιο κερδοφόρα ελληνική επιχειρηματική δραστηριότητα, με εκπροσώπους της να φιγουράρουν σε υψηλές θέσεις στις λίστες του ομίλου Lloyd’s. Προσφάτως, μάλιστα, πραγματοποιήθηκαν εντυπωσιακές και πρωτοπόρες επενδύσεις σε πλοία νέας τεχνολογίας από εταιρείες ελληνικών συμφερόντων.


Πολιτική κάλυψη και «ανταλλαγή» υπηρεσιών
Πολλά από αυτά τα ονόματα «ξεφεύγουν» από τους εφοπλιστικούς κύκλους ως έμμεσοι και ορισμένες φορές άμεσοι «αιμοδότες» της νεοναζιστικής οργάνωσης. Από την ενοικίαση και ανακαίνιση των γραφείων τους μέχρι τη χρηματοδότηση πολιτικών εκδηλώσεων και προεκλογικών δραστηριοτήτων. Την ίδια στιγμή ερωτήματα προκαλεί ο ρόλος που παίζουν συγκεκριμένες εφημερίδες γύρω από το «ξέπλυμα» και την κάλυψη του κόμματος του κ. Μιχαλολιάκου.
Από την άλλη εύλογα θα αναρωτιόταν κανείς γιατί, ενώ η Χρυσή Αυγή έχει ως πάγια τακτική να τρομοκρατεί και να εκβιάζει εργοδότες ώστε να αντικαταστήσουν τους τυχόν μετανάστες εργαζόμενους με Έλληνες (με αντίστοιχα εξευτελιστικά μεροκάματα), όταν αφορά τον κλάδο της ναυτιλίας επιδεικνύεται αξιοθαύμαστος πολιτισμός και τακτ. Ιδιαίτερα μάλιστα σε έναν κλάδο όπου η ανάγκη για εργασία Ελλήνων προκύπτει για λόγους ασφάλειας (ναυτικών και επιβατών, αφού πολλά ναυάγια θρήνησαν θύματα λόγω των πληρωμάτων «Βαβέλ» που δεν μπορούσαν να συνεννοηθούν) και εύρυθμης λειτουργίας των πλοίων, όχι από εθνικιστικές και αλυτρωτικές τάσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η απουσία του καμποτάζ από το λεξιλόγιο της Χρυσής Αυγής.
Η Χρυσή Αυγή υποστηρίζει τους Έλληνες εργάτες, αρκεί να μην έχουν αφεντικό εφοπλιστή. Ο αρχηγός της νεοναζιστικής οργάνωσης ήταν ξεκάθαρος στη μεγάλη απεργία των ναυτεργατών τον Φεβρουάριο. Έπειτα από γραπτή ανακοίνωση στήριξης (δύο αράδες), δήλωνε: «Οπωσδήποτε είμαστε στο πλευρό των απεργών. Από την άλλη όμως υπάρχει κι ένας ολόκληρος λαός που απαιτεί από το κράτος και είναι κι αυτός θύμα της υποθέσεως. Από τη μια υπάρχει ένα ανήμπορο κράτος, από την άλλη οι εργατοπατέρες δεν είναι αθώοι, έτσι; Έχουν κάνει πολλά…».
Ίσως, λοιπόν, οι «εβραιοκομμουνιστές και οι μασόνοι», με επικεφαλής τον Τσίπρα και τα «ξένα κέντρα», να σπέρνουν αδιάλειπτα φήμες για τις σχέσεις της Χρυσής Αυγής και των εφοπλιστών. Η ιστορία βέβαια έχει να πει πολλά. Η ιστορική συμμαχία φασιστών και μεγάλου κεφαλαίου είναι ξανά στο προσκήνιο. Η συνεπής στάση του συγκεκριμένου κόμματος γύρω από συγκεκριμένα θέματα έχει να πει πολλά περισσότερα. Το ίδιο και η «διακριτική» στήριξη που παρέχουν εφοπλιστικοί κύκλοι. Ένα είναι σίγουρο: ο χορός θέλει δύο και, όταν πρόκειται για τον επικίνδυνο χορό της φασιστικής εκτροπής, φασίστες και μεγάλο κεφάλαιο δεν προχωράνε χώρια.

H AYΓΗ, 7/4/2013

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου