ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ: ΨΕΥΔΕΠΙΓΡΑΦΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ… «ΑΝΤΙΣΥΣΤΗΜΙΚΟΤΗΤΑ»!
Των Νίκου Γεωργακάκη και Πάνου Ραμαντάνη
«Η πιο οδυνηρή συνέπεια της πολύπλευρης ελληνικής κρίσης είναι, αναμφίβολα, η θριαμβευτική είσοδος στη Βουλή ενός ανοιχτά ναζιστικού κόμματος. Στην καταχνιά που έχει σκεπάσει όλη τη χώρα προστίθεται τώρα το μαύρο σύννεφο μιας πολιτικής οργάνωσης που επικαλείται τον Χίτλερ ως πρότυπο και που εφαρμόζει τη βία του πεζοδρομίου ως μέθοδο εθνικής ανάτασης…» [1]
Γνωρίζουμε, πλέον, αρκετά πράγματα (για να μην πούμε, σχεδόν,τα πάντα!) για τη δράση της χρυσής ΑΥΓΗΣ, για τα κηρύγματα μίσους εναντίον κάθε συμπολίτη μας που δεν είναι Έλληνας ή και που δεν ανταποκρίνεται στα… «λευκά – άρια χαρακτηριστικά» των νεοναζιστών της Χρυσής Αυγής. Έχουμε ακούσει αμέτρητες φορές αντισημιτικές αθλιότητες, με πιο πρόσφατη την άρνηση του ολοκαυτώματος από τους βουλευτές της Κασιδιάρη και Αρβανίτη. Έχουμε γίνει αρκετές φορές αυτόπτες μάρτυρες στις επιθέσεις – «ακτιβισμούς»(όπως οι ίδιοι, συνήθως, αποκαλούν τέτοιου είδους αθλιότητες!) τους εναντίον πάγκων μικροπωλητών μεταναστών! Ακόμα χειρότερα;
Οι «ακτιβισμοί» αυτοί, συχνά πυκνά, μεταφέρονται στην κοινή γνώμη, με την βοήθεια φυσικά αρκετών ΜΜΕ, ως πράξεις πατριωτισμού!!! Οι βιαιότητες, όμως, οι δολοφονικές επιθέσεις και οι καθημερινές προκλήσεις εναντίον ξένων εργατών ή ανθρώπων που μέσα από Ομηρικές, πολλές φορές, περιπέτειες ήρθαν στη χώρα για μια καλύτερη ζωή δεν αποτελούν ένδειξη πατριωτισμού! Το αντίθετο μάλιστα! Τα γεγονότα αυτά δείχνουν με τον πιο περίτρανο τρόπο πως εδώ έχουμε να κάνουμε με εγκληματική ομάδα, ντυμένη με τα ιδεολογήματα του Γ’ Ράιχ! Τα «πολιτικά και ιδεολογικά τέκνα» του Ρούντολφ Ες, του Γκαίρινγκ και του Γκαίμπελς δεν έχουν καμιά σχέση με τον πατριωτισμό!
Στο σημείο αυτό ας γίνουμε, όμως, πιο σαφείς. Ο πατριωτισμός «γεννιέται» και αναπτύσσεται μόνο μέσα από την ανάγκη για ύπαρξη κοινωνικής ειρήνης και συνοχής σε σ’ έναν τόπο. Αυτό σημαίνει πως όλοι οι πολίτες (ντόπιοι πληθυσμοί ή μετανάστες) που ζουν σ’ αυτόν το τόπο, πρέπει να αντιμετωπίζονται με τέτοιο τρόπο ώστε να μην μπορεί να καλλιεργηθεί μίσος και αντιπαραθέσεις. Πατριωτισμός σημαίνει να μπορεί να υπάρχει… «αέρας ελευθερίας» για όλους, δικαίωμα στην εργασία για όλους, πρόσβαση στην παιδεία και την υγεία για όλους! Και αν δεν έχεις όλα τα παραπάνω, τότε πρέπει να έχεις πίστη και σχέδιο για το πώς θα τα δημιουργήσεις! Αυτό είναι πατριωτισμός!
Ήταν πατριώτης ο… Φον Γιοσμάς; Ο Μήτσου; Ο Κοτζαμάνης και ο Εμμανουηλίδης; Ο Καμουτσής και ο Καπελώνης; Όσο πατριώτες, λοιπόν, ήταν οι δολοφόνοι του Λαμπράκη και «εραστές» του Χίτλερ, άλλο τόσο πατριώτες είναι και οι νεοναζιστές της Χρυσής Αυγής!
Πως, όμως, ένα κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας στράφηκε προς του έλληνες εθνικοσοσιαλιστές; Μεγάλο ρόλο στην πολιτική αυτή «επιλογή» έπαιξε σίγουρα, το οξυμένο πρόβλημα υπερπληθυσμού μεταναστών. Ένα πρόβλημα που όφειλε να το αντιμετωπίσει από κοινού η ελληνική κυβέρνηση με την ΕΕ και τη διεθνή κοινότητα. Εξάλλου η τελευταία, άμεσα ή έμμεσα, ήταν και αυτή που το δημιούργησε.
Είναι, πλέον, φανερό πως το πρόβλημα με τον υπερπληθυσμό μεταναστών σχετίζεται, άμεσα, με τις επιθέσεις και τους πολέμους που υποδαυλίζει ο σύγχρονος ιμπεριαλισμός και η μη λύση του, σκόπιμα ή μη, αφορά πολιτικές τύπου Δουβλίνο ΙΙ που η Ελλάδα οφείλει εδώ και τώρα να καταγγείλει και να μην εφαρμόσει εφεξής! Εφ’ όσον, όμως, η κυβέρνηση αρνείται να προβεί στις παραπάνω ενέργειες, σημαίνει, ξεκάθαρα πλέον, πως και δεν θέλει να δοθεί λύση στο συγκεκριμένο πρόβλημα! Με ό,τι, φυσικά, μπορεί να σημαίνει κάτι τέτοιο…
Όμως δεν θα αναλύσουμε εδώ συνολικά το μεταναστευτικό πρόβλημα. Αυτό που επιδιώκουμε είναι να συμβάλλουμε στην ανάπτυξη του ιδεολογικού εκείνου αγώνα που αφοπλίζει, σε σημαντικό βαθμό καταρχάς και γιατί όχι οριστικά τελικά, την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Η παντελείς έλλειψη πατριωτισμού είναι το ένα σκέλος. Οι σύγχρονοι Ναζί, όμως, διαδίδουν και ένα άλλο παραμύθι στην κοινωνία: Ότι η Χρυσή Αυγή είναι… «αντισυστημικό» κόμμα! Το μεγάλο δράμα, όμως, σ’ αυτή τη περίπτωση είναι πως ένα μέρος του λαού το πιστεύει!!!
Το παραπάνω παραμυθάκι κάνει την ιδεολογική και πολιτική αποδόμηση των φασιστών ακόμα πιο δύσκολη! Και για να μπορέσουμε να φτάσουμε σ’ αυτή την αποδόμηση πρέπει να δούμε, καταρχάς, ποιους συμφέρει να «υπάρχει» και «αναπτύσσεται» η Χρυσή Αυγή;
Είναι βέβαιο πως την κυβέρνηση, στην παρούσα φάση τουλάχιστον, την εξυπηρετεί να υπάρχει πολυδιαίρεση της κοινωνίας και αντιπαράθεση ανάμεσα στις διάφορες κοινωνικές ομάδες. Ο λόγος προφανής: έτσι μπορεί να ελέγχει καλύτερα την κοινωνική ένταση! Έτσι, πέρα από την αντιπαράθεση μεταξύ ξένων και ελλήνων εργατών, όπου εκεί πρωτοστατεί η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, η κυβέρνηση από μόνη της φροντίζει να καλλιεργεί διχασμό μεταξύ ανέργων εργαζομένων, δημόσιων υπαλλήλων και ιδιωτικών υπαλλήλων, μεταξύ εργαζομένων ΔΕΚΟ και άλλων εργαζομένων, μεταξύ γιατρών και κοινωνίας, μεταξύ καθηγητών και μαθητών πχ τώρα με τις πανελλαδικές εξετάσεις κλπ. Μεταξύ διαφόρων «προνομιούχων» τάχα κοινωνικών ομάδων(πχ γιατρών, μηχανικών κλπ) και κοινωνίας και πάει λέγοντας…
Ο συγκεκριμένος κοινωνικός αυτοματισμός αποσκοπεί στο να στέλνει στον… φασισμό, κάθε «ριγμένη» κοινωνικά ομάδα, ενώ παράλληλα να… κάνει τους «δήθεν» προνομιούχους να κρατούν, τουλάχιστον, μια πιο παθητική στάση απέναντι στην κυβερνητική βαρβαρότητα . Αν παράλληλα σκεφτούμε την λογική του Φαήλου Κρανιδιώτη και τον ομοίων του για κοινή βάση δράσης της Δεξιάς (από την Χρυσή Αυγή, τον ΛΑΟΣ και ένα μέρος, ευτυχώς μικρό, των ΑΝ.ΕΛ μέχρι φυσικά τη ΝΔ) τότε εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς τον ρόλο αναχώματος που παίζουν οι νεοναζιστές της Χρυσής Αυγής.
Αυτή, όμως, είναι η μια όψη! Η άλλη δείχνει ακόμη πιο επικίνδυνη! Η κυβέρνηση μαζί με τους υποστηρικτές (σε κοινωνικό-οικονομικό-πολιτικό επίπεδο) της, γεμίζει με «πολεμοφόδια» την ακροδεξιά σαν αντίβαρο στην μεγάλη πολιτική στροφή της κοινωνίας προς την ριζοσπαστική Αριστερά! Αν πάμε αρκετές δεκαετίες πίσω, θα δούμε πως το ίδιο έκανε και η τότε κυβέρνηση της ΕΡΕ (από κοινού φυσικά με τους ντόπιους και ξένους υποστηρικτές της) προκειμένου να ανακόψει την αλματώδη πορεία της Αριστεράς (ΕΔΑ). Εξόπλιζε, δηλαδή, παρακρατικές φασιστικές και φιλοχιτλερικές ομάδες (απομεινάρια του χίτικου παρακράτους…) ώστε να τραμπουκίζουν και να επιτίθενται στην Αριστερά. Κάτι αντίστοιχο κάνει και η ΝΔ (με την πλήρη ανοχή των κυβερνητικών εταίρων της) με την Χρυσή Αυγή σήμερα που επιτίθεται ύπουλα πάντα, αλλά και συχνά πυκνά σε στέκια του ΣΥΡΙΖΑ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, του ΚΚΕ, αλλά και σε στέκια διάφορων Αντιεξουσιαστικών Ομάδων…
Η παραπάνω ανάλυση θα μπορούσε να αποτελεί μια θεωρητική προσέγγιση (σε πολιτικό επίπεδο) της… «αντισυστημικής» Χρυσής Αυγής! Ας δούμε, όμως, την… «αντισυστημικότητά» της και στους καθημερινούς δείκτες της οικονομικής πραγματικότητας! Αλήθεια… τι λέει η «πατριωτική» Χρυσή Αυγή και πόσο αντιστέκεται σε μια πολιτική που ξεπουλάει τα πάντα στους ξένους! Πόσο τα βάζει με τους «έλληνες» εφοπλιστές που έχουν έδρα το Λονδίνο και που κατασκευάζουν όλα τα πλοία σε ξένα ναυπηγεία και στη σύνθεση των πλοίων παίρνουν ολοένα και περισσότερο «ξένους» εργάτες. Πόσο έχουν παλέψει για την απασχόληση των ελλήνων ναυτικών; Πόσο έχουν αντιταχθεί ώστε να είναι Έλληνες, αν όχι 100%, τουλάχιστον, ένα σημαντικό ποσοστό ποδοσφαιριστών των επαγγελματικών ομάδων;
Τώρα που μια σειρά επιχειρήσεις και ακίνητα έχουν πουληθεί και συνεχίζουν να πωλούνται σε ξένους (πχ ΟΤΕ, ΟΠΑΠ, ΔΕΠΑ, ΕΥΔΑΠ, τράπεζες, αεροδρόμιο, λιμάνια, γη) τι λέει η Χρυσή Αυγή; Δεν αποτελούν αυτά εγκλήματα σε βάρος της χώρας? Τι λένε που στα υπουργεία και σε όλους τους δημόσιους φορείς υφίσταται έλεγχος από ξένους επιτρόπους;
Σιωπή… και πάλι σιωπή! Αλλά όχι! Ψέματα! Δεν είναι πάντα «μουγκοί». Που και που, εκτός από το να ξεστομίζουν ναζιστικές κορώνες, ψηφίζουν, «καταλάθος», εναντίον των ερευνών για τη λίστα Λαγκάρντ, άλλες φορές πάλι μπορεί και να... ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΝ τη διαδικασία Δημιουργίας Επιτροπής για τον Έλεγχο του… “fast track” ξεπουλήματος της ΑΤΕ Bank στη Πειραιώς Bank ή όπως τώρα τελευταία που… ξεβρακώνονται στηρίζοντας την κυβερνητική απόφαση κατάργησης της δημόσιας τηλεόρασης! Και μέσα σ’ όλα αυτά τα ωραία έρχεται και ένα δημοσίευμα της εφημερίδας Guardian που λέει πως: "Η νεοναζιστική Χρυσή Αυγή γίνεται παγκόσμια με πολιτικές φιλοδοξίες… Η ομάδα της οποίας το έμβλημα θυμίζει τη σβάστικα και τα μέλη της χαιρετούν ναζιστικά (...) εν μέσω φημών για στήριξη από εφοπλιστές έχει καταφέρει να ανοίξει γραφεία σε όλη την Ελλάδα!”, έτσι για να φύγουν τελείως οι αυταπάτες για την… «αντισυστημικότητα» των ναζιστών!
Η πολιτική και θεωρητική αποδόμηση, όμως, της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, αν και σημαντικότατη, δεν είναι αρκετή, ώστε να σκοτώσει το πολιτικό αυτό καρκίνωμα! Χρειάζεται παράλληλα με την πολιτική και θεωρητική πάλη, να στηθεί ένα δίκτυο αλληλεγγύης που να καλύπτει όλους σχεδόν τους τομείς της κοινωνίας. Μέσα από μια αλληλέγγυα λογική μπορούν να «βρεθούν» και στη συνέχεια να «δοθούν» κάποιες «ανάσες ζωής» σε μια κοινωνία που καθημερινά βρίσκεται σε κωματώδη κατάσταση…
«Όταν έχουμε μεγάλες καταιγίδες, οι βόθροι ανεβαίνουν και βγαίνουν στα σπίτια. Οι βόθροι ιδεών…». Με αυτά τα λόγια, σχολίασε την συνεχή άνοδο της Χρυσής Αυγής, ο διεθνούς φήμης Έλληνας σκηνοθέτης, Κώστας Γαβράς. Και πως μπορεί κανείς να διαφωνήσει με αυτή την διαπίστωση; Απλά δεν μπορεί… Η κρίση έχει γονατίσει την κοινωνία. Αυτό είναι κάτι παραπάνω από δεδομένο. Όπως, δεδομένο είναι πως και οι ναζιστές της Χρυσής Αυγής τρέφονται και αναπτύσσονται από την κρίση και την αθλιότητα που αυτή παράγει. Οι άνθρωποι, όμως, που δεν διδάσκονται από το παρελθόν είναι καταδικασμένοι να ξαναζήσουν, τον ίδιο εφιάλτη. Τον εφιάλτη του φασισμού-ναζισμού. Ας μην επιτρέψουμε να επαναληφθεί αυτή η αθλιότητα.
Η Αριστερά μπορεί και πρέπει να κάνει σημαία το «όπλο» που λέγεται αλληλεγγύη, καθώς γνωρίζει πως μόνο μέσα από αυτή θα καταφέρει η κοινωνία, τουλάχιστον σε πρώτη φάση, να σταθεί στα πόδια της. Εξάλλου, δεν μπορείς να φτιάξεις μια δίκαιη κοινωνία, αν δεν έχεις πρώτα μπολιάσει τα μέλη της με την ιδέα Αλληλεγγύης! Το στοίχημα είναι μεγάλο και οι καιροί απαιτούν τόλμη! Ας το προσπαθήσουμε…
[1] από το βιβλίο του Δημήτρη Ψαρρά, «Η μαύρη βίβλος της Χρυσής Αυγής», Εκδόσεις Πόλις 2012
«Η πιο οδυνηρή συνέπεια της πολύπλευρης ελληνικής κρίσης είναι, αναμφίβολα, η θριαμβευτική είσοδος στη Βουλή ενός ανοιχτά ναζιστικού κόμματος. Στην καταχνιά που έχει σκεπάσει όλη τη χώρα προστίθεται τώρα το μαύρο σύννεφο μιας πολιτικής οργάνωσης που επικαλείται τον Χίτλερ ως πρότυπο και που εφαρμόζει τη βία του πεζοδρομίου ως μέθοδο εθνικής ανάτασης…» [1]
Γνωρίζουμε, πλέον, αρκετά πράγματα (για να μην πούμε, σχεδόν,τα πάντα!) για τη δράση της χρυσής ΑΥΓΗΣ, για τα κηρύγματα μίσους εναντίον κάθε συμπολίτη μας που δεν είναι Έλληνας ή και που δεν ανταποκρίνεται στα… «λευκά – άρια χαρακτηριστικά» των νεοναζιστών της Χρυσής Αυγής. Έχουμε ακούσει αμέτρητες φορές αντισημιτικές αθλιότητες, με πιο πρόσφατη την άρνηση του ολοκαυτώματος από τους βουλευτές της Κασιδιάρη και Αρβανίτη. Έχουμε γίνει αρκετές φορές αυτόπτες μάρτυρες στις επιθέσεις – «ακτιβισμούς»(όπως οι ίδιοι, συνήθως, αποκαλούν τέτοιου είδους αθλιότητες!) τους εναντίον πάγκων μικροπωλητών μεταναστών! Ακόμα χειρότερα;
Οι «ακτιβισμοί» αυτοί, συχνά πυκνά, μεταφέρονται στην κοινή γνώμη, με την βοήθεια φυσικά αρκετών ΜΜΕ, ως πράξεις πατριωτισμού!!! Οι βιαιότητες, όμως, οι δολοφονικές επιθέσεις και οι καθημερινές προκλήσεις εναντίον ξένων εργατών ή ανθρώπων που μέσα από Ομηρικές, πολλές φορές, περιπέτειες ήρθαν στη χώρα για μια καλύτερη ζωή δεν αποτελούν ένδειξη πατριωτισμού! Το αντίθετο μάλιστα! Τα γεγονότα αυτά δείχνουν με τον πιο περίτρανο τρόπο πως εδώ έχουμε να κάνουμε με εγκληματική ομάδα, ντυμένη με τα ιδεολογήματα του Γ’ Ράιχ! Τα «πολιτικά και ιδεολογικά τέκνα» του Ρούντολφ Ες, του Γκαίρινγκ και του Γκαίμπελς δεν έχουν καμιά σχέση με τον πατριωτισμό!
Στο σημείο αυτό ας γίνουμε, όμως, πιο σαφείς. Ο πατριωτισμός «γεννιέται» και αναπτύσσεται μόνο μέσα από την ανάγκη για ύπαρξη κοινωνικής ειρήνης και συνοχής σε σ’ έναν τόπο. Αυτό σημαίνει πως όλοι οι πολίτες (ντόπιοι πληθυσμοί ή μετανάστες) που ζουν σ’ αυτόν το τόπο, πρέπει να αντιμετωπίζονται με τέτοιο τρόπο ώστε να μην μπορεί να καλλιεργηθεί μίσος και αντιπαραθέσεις. Πατριωτισμός σημαίνει να μπορεί να υπάρχει… «αέρας ελευθερίας» για όλους, δικαίωμα στην εργασία για όλους, πρόσβαση στην παιδεία και την υγεία για όλους! Και αν δεν έχεις όλα τα παραπάνω, τότε πρέπει να έχεις πίστη και σχέδιο για το πώς θα τα δημιουργήσεις! Αυτό είναι πατριωτισμός!
Ήταν πατριώτης ο… Φον Γιοσμάς; Ο Μήτσου; Ο Κοτζαμάνης και ο Εμμανουηλίδης; Ο Καμουτσής και ο Καπελώνης; Όσο πατριώτες, λοιπόν, ήταν οι δολοφόνοι του Λαμπράκη και «εραστές» του Χίτλερ, άλλο τόσο πατριώτες είναι και οι νεοναζιστές της Χρυσής Αυγής!
Πως, όμως, ένα κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας στράφηκε προς του έλληνες εθνικοσοσιαλιστές; Μεγάλο ρόλο στην πολιτική αυτή «επιλογή» έπαιξε σίγουρα, το οξυμένο πρόβλημα υπερπληθυσμού μεταναστών. Ένα πρόβλημα που όφειλε να το αντιμετωπίσει από κοινού η ελληνική κυβέρνηση με την ΕΕ και τη διεθνή κοινότητα. Εξάλλου η τελευταία, άμεσα ή έμμεσα, ήταν και αυτή που το δημιούργησε.
Είναι, πλέον, φανερό πως το πρόβλημα με τον υπερπληθυσμό μεταναστών σχετίζεται, άμεσα, με τις επιθέσεις και τους πολέμους που υποδαυλίζει ο σύγχρονος ιμπεριαλισμός και η μη λύση του, σκόπιμα ή μη, αφορά πολιτικές τύπου Δουβλίνο ΙΙ που η Ελλάδα οφείλει εδώ και τώρα να καταγγείλει και να μην εφαρμόσει εφεξής! Εφ’ όσον, όμως, η κυβέρνηση αρνείται να προβεί στις παραπάνω ενέργειες, σημαίνει, ξεκάθαρα πλέον, πως και δεν θέλει να δοθεί λύση στο συγκεκριμένο πρόβλημα! Με ό,τι, φυσικά, μπορεί να σημαίνει κάτι τέτοιο…
Όμως δεν θα αναλύσουμε εδώ συνολικά το μεταναστευτικό πρόβλημα. Αυτό που επιδιώκουμε είναι να συμβάλλουμε στην ανάπτυξη του ιδεολογικού εκείνου αγώνα που αφοπλίζει, σε σημαντικό βαθμό καταρχάς και γιατί όχι οριστικά τελικά, την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Η παντελείς έλλειψη πατριωτισμού είναι το ένα σκέλος. Οι σύγχρονοι Ναζί, όμως, διαδίδουν και ένα άλλο παραμύθι στην κοινωνία: Ότι η Χρυσή Αυγή είναι… «αντισυστημικό» κόμμα! Το μεγάλο δράμα, όμως, σ’ αυτή τη περίπτωση είναι πως ένα μέρος του λαού το πιστεύει!!!
Το παραπάνω παραμυθάκι κάνει την ιδεολογική και πολιτική αποδόμηση των φασιστών ακόμα πιο δύσκολη! Και για να μπορέσουμε να φτάσουμε σ’ αυτή την αποδόμηση πρέπει να δούμε, καταρχάς, ποιους συμφέρει να «υπάρχει» και «αναπτύσσεται» η Χρυσή Αυγή;
Είναι βέβαιο πως την κυβέρνηση, στην παρούσα φάση τουλάχιστον, την εξυπηρετεί να υπάρχει πολυδιαίρεση της κοινωνίας και αντιπαράθεση ανάμεσα στις διάφορες κοινωνικές ομάδες. Ο λόγος προφανής: έτσι μπορεί να ελέγχει καλύτερα την κοινωνική ένταση! Έτσι, πέρα από την αντιπαράθεση μεταξύ ξένων και ελλήνων εργατών, όπου εκεί πρωτοστατεί η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, η κυβέρνηση από μόνη της φροντίζει να καλλιεργεί διχασμό μεταξύ ανέργων εργαζομένων, δημόσιων υπαλλήλων και ιδιωτικών υπαλλήλων, μεταξύ εργαζομένων ΔΕΚΟ και άλλων εργαζομένων, μεταξύ γιατρών και κοινωνίας, μεταξύ καθηγητών και μαθητών πχ τώρα με τις πανελλαδικές εξετάσεις κλπ. Μεταξύ διαφόρων «προνομιούχων» τάχα κοινωνικών ομάδων(πχ γιατρών, μηχανικών κλπ) και κοινωνίας και πάει λέγοντας…
Ο συγκεκριμένος κοινωνικός αυτοματισμός αποσκοπεί στο να στέλνει στον… φασισμό, κάθε «ριγμένη» κοινωνικά ομάδα, ενώ παράλληλα να… κάνει τους «δήθεν» προνομιούχους να κρατούν, τουλάχιστον, μια πιο παθητική στάση απέναντι στην κυβερνητική βαρβαρότητα . Αν παράλληλα σκεφτούμε την λογική του Φαήλου Κρανιδιώτη και τον ομοίων του για κοινή βάση δράσης της Δεξιάς (από την Χρυσή Αυγή, τον ΛΑΟΣ και ένα μέρος, ευτυχώς μικρό, των ΑΝ.ΕΛ μέχρι φυσικά τη ΝΔ) τότε εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς τον ρόλο αναχώματος που παίζουν οι νεοναζιστές της Χρυσής Αυγής.
Αυτή, όμως, είναι η μια όψη! Η άλλη δείχνει ακόμη πιο επικίνδυνη! Η κυβέρνηση μαζί με τους υποστηρικτές (σε κοινωνικό-οικονομικό-πολιτικό επίπεδο) της, γεμίζει με «πολεμοφόδια» την ακροδεξιά σαν αντίβαρο στην μεγάλη πολιτική στροφή της κοινωνίας προς την ριζοσπαστική Αριστερά! Αν πάμε αρκετές δεκαετίες πίσω, θα δούμε πως το ίδιο έκανε και η τότε κυβέρνηση της ΕΡΕ (από κοινού φυσικά με τους ντόπιους και ξένους υποστηρικτές της) προκειμένου να ανακόψει την αλματώδη πορεία της Αριστεράς (ΕΔΑ). Εξόπλιζε, δηλαδή, παρακρατικές φασιστικές και φιλοχιτλερικές ομάδες (απομεινάρια του χίτικου παρακράτους…) ώστε να τραμπουκίζουν και να επιτίθενται στην Αριστερά. Κάτι αντίστοιχο κάνει και η ΝΔ (με την πλήρη ανοχή των κυβερνητικών εταίρων της) με την Χρυσή Αυγή σήμερα που επιτίθεται ύπουλα πάντα, αλλά και συχνά πυκνά σε στέκια του ΣΥΡΙΖΑ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, του ΚΚΕ, αλλά και σε στέκια διάφορων Αντιεξουσιαστικών Ομάδων…
Η παραπάνω ανάλυση θα μπορούσε να αποτελεί μια θεωρητική προσέγγιση (σε πολιτικό επίπεδο) της… «αντισυστημικής» Χρυσής Αυγής! Ας δούμε, όμως, την… «αντισυστημικότητά» της και στους καθημερινούς δείκτες της οικονομικής πραγματικότητας! Αλήθεια… τι λέει η «πατριωτική» Χρυσή Αυγή και πόσο αντιστέκεται σε μια πολιτική που ξεπουλάει τα πάντα στους ξένους! Πόσο τα βάζει με τους «έλληνες» εφοπλιστές που έχουν έδρα το Λονδίνο και που κατασκευάζουν όλα τα πλοία σε ξένα ναυπηγεία και στη σύνθεση των πλοίων παίρνουν ολοένα και περισσότερο «ξένους» εργάτες. Πόσο έχουν παλέψει για την απασχόληση των ελλήνων ναυτικών; Πόσο έχουν αντιταχθεί ώστε να είναι Έλληνες, αν όχι 100%, τουλάχιστον, ένα σημαντικό ποσοστό ποδοσφαιριστών των επαγγελματικών ομάδων;
Τώρα που μια σειρά επιχειρήσεις και ακίνητα έχουν πουληθεί και συνεχίζουν να πωλούνται σε ξένους (πχ ΟΤΕ, ΟΠΑΠ, ΔΕΠΑ, ΕΥΔΑΠ, τράπεζες, αεροδρόμιο, λιμάνια, γη) τι λέει η Χρυσή Αυγή; Δεν αποτελούν αυτά εγκλήματα σε βάρος της χώρας? Τι λένε που στα υπουργεία και σε όλους τους δημόσιους φορείς υφίσταται έλεγχος από ξένους επιτρόπους;
Σιωπή… και πάλι σιωπή! Αλλά όχι! Ψέματα! Δεν είναι πάντα «μουγκοί». Που και που, εκτός από το να ξεστομίζουν ναζιστικές κορώνες, ψηφίζουν, «καταλάθος», εναντίον των ερευνών για τη λίστα Λαγκάρντ, άλλες φορές πάλι μπορεί και να... ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΝ τη διαδικασία Δημιουργίας Επιτροπής για τον Έλεγχο του… “fast track” ξεπουλήματος της ΑΤΕ Bank στη Πειραιώς Bank ή όπως τώρα τελευταία που… ξεβρακώνονται στηρίζοντας την κυβερνητική απόφαση κατάργησης της δημόσιας τηλεόρασης! Και μέσα σ’ όλα αυτά τα ωραία έρχεται και ένα δημοσίευμα της εφημερίδας Guardian που λέει πως: "Η νεοναζιστική Χρυσή Αυγή γίνεται παγκόσμια με πολιτικές φιλοδοξίες… Η ομάδα της οποίας το έμβλημα θυμίζει τη σβάστικα και τα μέλη της χαιρετούν ναζιστικά (...) εν μέσω φημών για στήριξη από εφοπλιστές έχει καταφέρει να ανοίξει γραφεία σε όλη την Ελλάδα!”, έτσι για να φύγουν τελείως οι αυταπάτες για την… «αντισυστημικότητα» των ναζιστών!
Η πολιτική και θεωρητική αποδόμηση, όμως, της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, αν και σημαντικότατη, δεν είναι αρκετή, ώστε να σκοτώσει το πολιτικό αυτό καρκίνωμα! Χρειάζεται παράλληλα με την πολιτική και θεωρητική πάλη, να στηθεί ένα δίκτυο αλληλεγγύης που να καλύπτει όλους σχεδόν τους τομείς της κοινωνίας. Μέσα από μια αλληλέγγυα λογική μπορούν να «βρεθούν» και στη συνέχεια να «δοθούν» κάποιες «ανάσες ζωής» σε μια κοινωνία που καθημερινά βρίσκεται σε κωματώδη κατάσταση…
«Όταν έχουμε μεγάλες καταιγίδες, οι βόθροι ανεβαίνουν και βγαίνουν στα σπίτια. Οι βόθροι ιδεών…». Με αυτά τα λόγια, σχολίασε την συνεχή άνοδο της Χρυσής Αυγής, ο διεθνούς φήμης Έλληνας σκηνοθέτης, Κώστας Γαβράς. Και πως μπορεί κανείς να διαφωνήσει με αυτή την διαπίστωση; Απλά δεν μπορεί… Η κρίση έχει γονατίσει την κοινωνία. Αυτό είναι κάτι παραπάνω από δεδομένο. Όπως, δεδομένο είναι πως και οι ναζιστές της Χρυσής Αυγής τρέφονται και αναπτύσσονται από την κρίση και την αθλιότητα που αυτή παράγει. Οι άνθρωποι, όμως, που δεν διδάσκονται από το παρελθόν είναι καταδικασμένοι να ξαναζήσουν, τον ίδιο εφιάλτη. Τον εφιάλτη του φασισμού-ναζισμού. Ας μην επιτρέψουμε να επαναληφθεί αυτή η αθλιότητα.
Η Αριστερά μπορεί και πρέπει να κάνει σημαία το «όπλο» που λέγεται αλληλεγγύη, καθώς γνωρίζει πως μόνο μέσα από αυτή θα καταφέρει η κοινωνία, τουλάχιστον σε πρώτη φάση, να σταθεί στα πόδια της. Εξάλλου, δεν μπορείς να φτιάξεις μια δίκαιη κοινωνία, αν δεν έχεις πρώτα μπολιάσει τα μέλη της με την ιδέα Αλληλεγγύης! Το στοίχημα είναι μεγάλο και οι καιροί απαιτούν τόλμη! Ας το προσπαθήσουμε…
[1] από το βιβλίο του Δημήτρη Ψαρρά, «Η μαύρη βίβλος της Χρυσής Αυγής», Εκδόσεις Πόλις 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου